Sanifair

Ik ga niet graag op vreemde wc’s. Openbare toiletten mijd ik liever helemaal. Ik vind niets zo smerig als het inademen van de warme poeplucht van een ander. Tijdens mijn Autobahn-avontuur ontkwam ik er helaas niet aan. Tot mijn verbazing bleek het lang niet zo erg als dat ik me had voorgesteld. Dit alles is te danken aan een van Duitslands sterkste merken (bron: sterke Duitse merkengids 2010) Sanifair.

Sanifair is een toilettenbedrijf met een eigen systeem. Het is een bedrijf in een bedrijf; in alle raststättes maar ook op menig autohof kom ik ze tegen. Ze hebben een aantal spannende features. Wat ik een van de interessantste dingen vind, is de gesproken reclame voor het bedrijf zelf. Wanneer je je zelf aan het ontlasten bent word aan je verteld dat je omgeving eigenlijk opvallend schoon is, en dat je dat te danken hebt aan het geweldige Sanifair systeem.

Wie een Sanifair toilet bezoekt hoeft niet veel meer aan te raken. Behalve je eigen broek en het toiletpapier kun je de meeste dingen zwaaiend af. Wanneer je de blaas of darm leeg hebt, moet je zwaaien naar de pot. Dit is het commando voor doortrekken en de wc-bril reinigen door te roteren.

Ook de papierdispenser en wastafelkranen werken op beweging.

Regelmatige toiletgangers herken je al gauw. Liep je vroeger nog met een toiletrol onder je arm de camping over, in Raststättes krijg je een kortingsbon bij iedere keer dat je gaat. Mensen met de grootste stapel bonnen hebben de zwakste blaas.

Sanifair maakt jammergenoeg geen onderscheid tussen het type ontlasting; ‘kakken voor korting’ of ‘kilokorting’ zit er dan ook niet in.

Helaas maakt Sanifair de schoonheidsbelofte niet altijd waar. Ondanks dat de ruimtes worden schoongehouden door geüniformeerde vakkrachten waar op zich niets mis mee is, heb ik me de afgelopen week vaak een weg moeten banen tussen tweedehands poepresten en zelfs stukken keutel voordat ik een acceptabel proper hokje aantrof.

In het filmpje van de zelfreinigende toiletbril (zie facebook), is de bril schoon maar de vloer nat. Toen ik na het filmen mijn weg over de snelweg vervolgde, blies de autoverwarming al gauw via mijn schoenzolen een warme urinelucht mijn neus in.

Gelukkig kon ik bij mijn volgende stop met 50cent korting een luchtverfrisser aanschaffen.